"Zeg Anuschka, als ik nou zo met jou in gesprek ben of je bezig bent met een behandeling, krijg je dan ook boodschappen door?". Ze zit tegenover me tijdens een sessie, en kijkt me met voorzichtig vragende ogen aan.
Ik merk dat ik me onbewust wat terugtrek. Het is niet de eerste keer dat iemand me dit vraagt en ik word er zelfs een beetje verlegen van. Ik zou het zo graag met de wereld willen delen, maar merk dat ik ook zo bang ben voor een oordeel. Bang om als gek verklaard te worden, als wappie of dat iemand tegen me zegt jaja, het zal wel, bewijs het maar.
Zoveel overtuigingen die me tegenhouden, op de rem houden, om in mijn eigen kracht te gaan staan. Want als ik heel eerlijk ben, ja, ik krijg boodschappen door, ja ik voel wat er speelt en ja, op een of andere manier weet ik soms dat dingen gewoon zo zijn. Zonder dat ik je ken, zonder dat ik wat over je achtergrond weet. Ik hoeft hiervoor alleen maar aan te haken op je energie en contact te maken, dan komen de boodschappen vanzelf.
Na jaren van worstelen, mezelf ontwikkelen, op ontdekkingsreis te gaan en te spelen met mijn intuïtie, kan ik nu eindelijk zeggen: ik ben helderwetend, heldervoelend en helderziend. Zo, dat is er uit. En nee, daarvoor hoeft ik niet de hele dag met geloken ogen op een matje te zitten, maar ben ik gewoon mijn nuchtere, liefdevolle, spontane zelf. Want dat is wat ik graag wil uitdragen spiritualiteit met de voetjes in de klei. Het hogere verbinden met het aardse.
En betekend dit dan, dat je voorzichtig moet zijn om bij mij in de buurt te zijn? Nee hoor, wees niet bang, ik kan ook heel goed afschakelen, anders zou ik geen leven hebben. Dus kom gerust aan voor een healing, reading of gewoon voor een goed gesprek. Ik help je graag op pad met al je levensvragen. Of gewoon, met een stukje rust. En dat als mijn nuchtere, liefdevolle en helderwetende zelf. Aho